ΑΓ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Γιορτάζει το προάστιο μας (26 Ιουλίου) και ψάχνοντας βρήκα όμορφες και συγκινητικές πληροφορίες για να τις μοιραστώ μαζί σας.









Η περιοχή του σημερινού προαστίου της     Αγ. Παρασκευής στις αρχές του 19ου αιώνα φέρεται ότι άνηκε στον Τούρκο Χαλήλ Μπέη, ο οποίος το πώλησε  στον κόμη  Αμπότιο Μπότσαρη.Ο τελευταίος πούλησε μεγάλη έκταση του προαστίου σε κάτοικους του Χαλανδρίου.

Οι πρώτοι κάτοικοι βρήκαν στην άκρη του χωματόδρομου που συνέδεε τα Μεσόγεια με τους Αμπελόκηπους μια μικρή εκκλησία στο όνομα της Οσιοπαρθενομάρτυρος Αγίας Παρασκευής.
Πολύ γρήγορα  ο μικρός αυτός ναός έδωσε το όνομά του  σε ολόκληρο το προάστιο.

.Δεν είχε ψάλτη  ούτε παπά ούτε καν οικισμός δε υπήρχε τότε. Λίγα σπίτια και 4 χάνια ήταν όλοι και όλοι η περιφέρεια.
 Το ξωκλήσι φτωχό , απέριττο  χωρίς διακοσμήσεις, με μόνο φωτισμό τα καντήλια και τα λιγοστά κεριά, με το μικρό του σήμαντρο  προσφερόταν για λατρευτικό καταφύγιο.

 Παράλληλα όμως είχε αποβεί και μήλο της έριδος.
 Πότε οι Λιοπεσώτες, πότε οι Μαρουσιώτες και συχνότερα οι Χαλανδρέοι το αναλάμβαναν υπό την προστασία τους σαν εκκλησιαστικό παράρτημα.Έγιναν και συμπλοκές με αφορμή την επικυριαρχία. Ιδίως κατά το τριήμερο της πανηγύρεως που συγκέντρωνε μεγάλο πλήθος από όλη την Αττική, πλήθος που  προσευχόταν κυρίως για την αποκατάσταση  ή διαφύλαξη της  υγείας των ματιών.Με σούστες ,κάρα ,αμάξια κατέφθαναν οι προσκυνητές με όλα τα εφόδια με προεξάρχουσα την αττική ρετσίνα.

Στις αρχές Οκτωβρίου  1934 έγινε η θεμελίωση του νέου ναού μέχρι το Σεπτέμβριο του 1935 οπότε είχε αποπερατωθεί η ανέγερσή του και αμέσως λειτούργησε  γιατί δεν επαρκούσε πια ο μικρός ναός.

Απόσπασμα απο το βιβλίο ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ  ΑΓ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ (Αρχιμανδρίτου Θεοδωρήτου Πολυζωγόπουλου).
Στην εκκλησία αυτή μας βάπτισε (εμένα και τον αδερφό μου) ο Πάτερ Χαράλαμπος. Εικοσιπέντε χρόνια αργότερα ο ίδιος πατέρας με πάντρευε και 5 χρόνια αργότερα βάπτισε και την κόρη μου.
ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ  και με  ΥΓΕΙΑ για όλους μας.