ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΑΛΛΑ...ΟΧΙ ΠΕΤΑΜΕΝΟ

 Σας έχω πει ότι είμαι στο ζώδιο Καρκίνος???

Σας έχω πει  ότι χαρακτηριστικό αυτού του ζωδίου είναι ο συναισθηματισμός   για όλους και για όλα?
Και καλά με τους ανθρώπους (που την πατάω  πολύ συχνά) αλλά και με τα άψυχα αντικείμενα !!!!
 Το πρόβλημα το μεγάλο,  ΔΕΝ  ΠΕΤΑΩ  ΤΙΠΟΤΑ

 και μαζεύω και μαζεύω και έχω γεμίσει όλες τις  γωνίες του σπιτιού μου (προσωρινά).

 Ο άντρα μου λέει  να μου χτίσει ένα σπίτι στρογγυλό , χωρίς γωνίες , να δούμε τι θα έκανα.
 Θα τετραγώνιζα το κύκλο του απάντησα , χωρίς δεύτερη σκέψη. Παραιτήθηκε , δεν μου ξαναμίλησε γιαυτό το θέμα , μόνο με στραβοκοιτάζει  όταν βρίσκω κάτι δικό του ξεχασμένο και γκρινιάζω
 - Το θες ή να το πετάξω , τόσες μέρες είναι μέσ τη μέση!!!!

Πως να πετάξω λοιπόν την αγαπημένη μου πήλινη γάστρα

 όταν έσπασε. Τόσα όμορφα ψητά μας είχε φτιάξει, αχαριστία!!!
τη στόλισα  στη βεράντα.και αλλάζει θέμα ανάλογα με την εποχή.

το βαζάκι  της μαγιονέζας που έχασα το καπάκι???



....φιλοξενεί το κουταλάκι της καφετιέρας και  έτσι, δε ψάχνω  πρωί-πρωί,  με το μάτι κλειστό για κουταλάκι.

Αυτό το φλιτζάνι  του καφέ ήταν από τα πρώτα που είχα πάρει και να μου ραίσει (μετά από 20 χρόνια)


 αλλά και το ποτηράκι του κρασιού ,κρίμα ήταν καινούργια (δεν αστειεύομαι) αλλά το γυαλί του δεν έκανε για το πλυντ. πιάτων.


Αποξηραμένο μήλο και αστεροειδείς

γλυκάνισος στόλισαν αυτή τη μικρή τυριέρα

  ...και η κουτάλα του σερβιρίσματος βρήκε μια ζηλευτή θέση.


Ευτυχώς δε σπάω εύκολα πράγματα γιατί και γω δε ξέρω τι θα έκανα!!!!

Ζημιάρα μέρα η σημερινή.