ΟΚΤΩΒΡΗΣ

.....και αποχαιρετισμός (β)

               Ξέρω είμαι λιγάκι παλαβή, κοντεύει να μεσηάσει ο
                               " Βροχάρης"  και γω  τώρα τον καλωσορίζω. Δεν προλάβαινα με τίποτα και πάλι έδωσα παράταση στον προηγούμενο μήνα  μήπως  σώσει την κατάσταση.
 Δεν μου πήγαινε όμως  να μη αναρτήσω  τους αγαπημένους μου μήνες του Τσαρούχη. Ο 8ο  μήνας του χρόνου κατά το Ρωμαϊκό ημερολόγιο αφιερωμένο στο θεό Άρη .

Και πώς θα περάσει  ο μήνας "Σποριάτης" αν δεν του αφιερώσουμε  ένα τραγουδάκι.

 Θα θυμώσει, θα τον πιάσει το παράπονο . Μας έδειξε βέβαια τα δόντια του μόλις μπήκε , μας πάγωσε και τρέχαμε να βρούμε τα χειμωνιάτικα μας αλλά τώρα λέει θα στρώσει.

                        Άι Δημητράκι μου , Μικρό καλοκαιράκι μου,           λέει η παροιμία  και την έχω                       πάντα στη σκέψη μου για να αντιμετωπίσω τα πρώτα κρύα .                  
                        Που θα πάει λέω  δεν θάρθει του Αγίου Δημητρίου θα φτιάξει ο καιρός.

 Στις αρχές του  Σεπτεμβρίου  είχα βάλει  κάποιους στόχους και είχα προγραμματίσει μικρά πραγματάκια που θα πραγματοποιούσα μέσα στο μήνα.
 Αλλά τα προγράμματα έχουν εφευρεθεί για τους άλλους , σε μένα μένουν απραγματοποίητα. Χαχαχα!!!  δε πειράζει  το πάν είναι η σκέψη .
 Για να μη σας κουράζω το μόνο που κατάφερα να ολοκληρώσω  το μήνα που πέρασε  ήταν το  γλυκό  σταφύλι και το γλυκό  δαμάσκηνο.Ένα βαζάκι, έκανε και υπερατλαντικό ταξίδι .

 Τα άλλα όλα είναι στο δρόμο...  για να ολοκληρωθούν,     στο δρόμο... για τα σκουπίδια,
 τέλος πάντων ...σε κάποιο δρόμο . Μόλις έχω νεώτερα  τους,  θα τα πούμε.

 Θα τελειώσω με ένα αποχαιρετισμό .

Πικρό ,όλοι οι αποχαιρετισμοί μικροί ή μεγάλοι  αφήνουν μια πίκρα. Είναι  όμως μέσα  στη ζωή. Το πρωί χαιρετά με την ημέρα και το απόγευμα την αποχαιρετούμε , με την προσδοκία της άλλης μέρας . Για κάποιους αποχαιρετισμούς,  η  άλλη μέρα αργεί να έρθει.