Τρίτη 16 Απριλίου 2013

Το πάρτι του Αγγελου

Να'μαστε πάλι να φτιάχνουμε τούρτες!!!. Τον Απρίλιο δεν πρέπει να σκέφτομαι καθόλου   τη λέξη δίαιτα.  2 γενέθλια μέσα σε  δέκα μέρες. Ο γιος μου αυτή τη φορά , έκλεισε τα δεκατρεία  στις 15 Απριλίου .Και επειδή είναι πολύ κοινωνικό παιδί τα γενέθλια του είναι γεγονός . Στο δημοτικό μια χρονιά ,κόντευε να το καλέσει όλο (και αυτόν που παίζω στο πρώτο διάλειμμα ,αυτόν που κάνουμε μαζί μπάσκετ, τη φίλη της φίλης κτλ.) Από τότε κάνουμε συμφωνία .Έτσι φέτος κάλεσε 10  αγόρια τα πιο πολλά από το καινούργιο του σχολείο και τα κολλητάκια του από το Δημοτικό. Μονό αγόρια (που πήγαν βρε΄τα κορίτσια). Αχ. δε ξέρουν να κάνουν πάρτι αυτά τα παιδιά. Στη μια τηλεόραση θα παίζανε WI στην άλλη playstasion. Δεν τους βγήκε όμως τόσο καλά. Μπαίνοντας μέσα στο σπίτι ,  ένα-ένα τα παιδιά από το μουσικό , κόλλαγε στο πιάνο. Κάποια στιγμή παίζανε 3 στο πιάνο , πιάσανε και τη κιθάρα και λίγο ταμπουρά ε!!! να η μουσική . Ήταν υπέροχα όλα τους . Στο τέλος παίξανε όλα μαζί συνεταιρικά  wi . Εγώ είχα καθίσει στη βεράντα και δε με είχαν δει...και το τη άκουσαν τα αυτάκια μου δε λέγεται. δε βαριέσαι  είναι παιδάκια που προσπαθούν να το παίξουν αντράκια και δε ξέρεις τι να πάρεις στα σοβαρά και που να γελάσεις.
Έφτιαξα  και γω λοιπόν μια τούρτα, αλλά αν δεν κάνω τη βλακεία μου δεν γίνεται. 
Έκανα ένα πολύ ωραίο  παντεσπάνι, το έκοψα στα δύο και  έφτιαξα  μαι απίθανη κρέμα ζαχαροπλαστικής . Για να γίνει πιο ανάλαφρη  την ανακάτεψα με σαντιγί. Από  πάνω  έβαλα φράουλες , σκέπασα με το δεύτερο παντεσπάνι.....αλλά δεν έφτασε η κρέμα ζαχαροπλαστικής.
 Εκεί βγήκε  η κούραση και ο πανικός.Είχα μια κρέμα ζαχαροπλαστικής στιγμής (γιατί να υπάρχει στο ντουλάπι μου? γιατί?) την έφτιαξα και τη μισή την ανακάτεψα με κουβερτούρα , την άλλη  μισή με σιρόπι φράουλας που είχα φτιάξει  και την είχα στο ψυγείο.  Τις  έβαλα πάνω στο παντεσπάνι  στη συνέχεια στο ψυγείο .
Την άλλη μέρα την έβγαλα για να τη διακοσμήσω με σαντιγί  και το μέρος της κρέμας   με τη φράουλα ΔΕΝ είχε πήξει...







Την  άλλη μέρα μετά το πάρτι και αφού έβαλα  τα έπιπλα στη θέση τους  γιατί τα είχαν πάει όπου θελαν  έφτιαξα 42 τρουφάκια με πτι-μπέρ για  να κεράσει τη  τάξη του...







...και 43 τρουφάκια με μπισκότα oreo για τους καθηγητές.
 Άντε να τα εκατοστήσεις  και να φτάσεις γρήγορα στα 22 για να ελευθερωθείς απο τα δεσμά της μαμά σου.  (όταν μου φέρνει αντίρρηση σε κάτι και μου λέει - Εγώ δεν έχω άποψη ?, του απαντάω ότι άποψη θα έχεις όταν φτάσεις στα 22 και θα έχεις δικό σου πορτοφόλι) Έχουμε δημοκρατία σε αυτό το σπίτι. Τη δημοκρατία της μαμάς. χαχαχαχα!!!
η γιαγιά του  μας συγκίνησε πάλι...
 η τούρτα σε πυρέξ

που να τα μαζέψω να σβύσουν κεράκια ...

3 σχόλια:

  1. αχ, τι ωραια που τα γραφεις, τι ωραια η τελευταια φωτο!σκεφτομαι οτι δεν θα περασει πολυς καιρος που και το δικο μου βλασταρι θα κανει τα ιδια (τωρα ειναι τεσσαρων...)να σου πω την αληθεια ανυπομονω!να τον χαιρεσαι και να τον δεις οπως επιθυμεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ για τις ευχές, άστο ακόμα να μείνει μικρό ,γιατί μεγαλώνοντας, μεγαλώνουν και τα προβλήματα.

      Διαγραφή
  2. Χιλιόχρονος ο γιόκας σου, να είναι πάντα γερός και καλότυχος!!
    Να τον καμαρώνεις πάντα και να τον έχεις έτσι όμορφα γλυκαμένο!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή