ΜΑΡΤΗΣ

                      Ήρθε ,ήρθε η χελιδόνα
                      ήρθε  κι άλλη μελιηδόνα
                      κάθισε και λάλησε
                      και γλυκά κελάδησε

Όσο τα παιδάκια μου ήταν στο δημοτικό η κ. Βασίλω, δασκάλα παραδοσιακών χορών , τους έφτιαχνε τη  χελιδόνα και πηγαίναν στους γύρω δρόμους και λέγαν όλα τα παιδάκια τα ανοιξιάτικα κάλαντα.





Ο πρώτος  μήνας του χρόνου, κατά τους αρχαίους Έλληνες, υποδεχόμαστε την Άνοιξη. Μια φορά όμως ξεγέλασε τα αδέλφια του και ήπιε όλο το  κρασί,δεν άφησε σταγόνα. Οι έντεκα μήνες θυμωμένοι πήγαν στο πατέρα χρόνο για παραπονάκια." και δίγαμος και μπεκροκανάτα, μπαμπά, του είπαν". Έτσι και εκείνος τον τιμώρησε , του πήρε την πρωτιά και την έδωσε στον Ιανουάριο.

 

Την αστάθεια όμως του καιρού γιατί ο Μάρτης μια κλαίει μαι γελάει μια Αθηναϊκή παράδοση την αιτιολογεί έτσι: ο Μάρτης έχει δυο γυναίκες, μια πολύ όμορφη και φτωχή και μια  άσκημη και πλούσια .  Ο Μάρτης  κοιμάται στη μέση , έτσι όταν γυρίζει από την άσκημη κατσουφιάζει και σκοτιδιάζει όλος ο κόσμος ,όταν γυρίζει από την όμορφη, γελάει , χαίρεται και λάμπει ο κόσμος.

 Την Πρωτομαρτιά λέγουν, πέφτει απ΄τον ουρανό το κάρβουνο στη γης,να ζεσταθεί η γης κι από τότες αρχίζουν οι ζέστες.
Ο ήλιος του Μαρτίου καίει και μαυρίζει το πρόσωπο  των παιδιών. Για να αποτρέψουν αυτή την επίδραση οι μητέρες , δένουν στο καρπό του χεριού τον μάρτη,δηλαδή μια λινή κλωστή άσπρη και κόκκινη σριμμένη.Πριν όμως την είχαν κρεμάσει σε κλώνους τριανταφυλλιάς και την εκθέταν την νύχτα στα άστρα. Το έθιμο αυτό το επικρατεί σε όλα τα Βαλκάνια.

Πάω τώρα να φτιάξω ένα γλυκάκι  να τον γλυκάνω και επανέρχομαι.

ΚΑΛΟ  ΜΗΝΑ